Tarım aletlerini kaybeden kişiye idam cezası veren medeniyet, Sümerlerdir. Sümerler, Mezopotamya’da gelişen ilk büyük uygarlıklardan biri olarak bilinir ve tarım, toplumlarının temelini oluşturuyordu. Tarım aletlerinin kaybı, verimliliği doğrudan etkileyen ve toplumun hayatta kalmasını zorlaştıran bir durumdu, bu nedenle kaybedilen aletlerin yerine konması çok önemliydi. Bu, Sümer kanunlarında oldukça ciddi bir suç olarak kabul ediliyordu ve cezalar çok ağırdı. Tarım aletlerinin kaybolması, zaman zaman idam cezası gibi ağır yaptırımlarla sonuçlanabiliyordu.
Sümerler, yazılı hukuk ve devlet yönetimi konusunda da erken bir örnek teşkil eder. Bu dönemde yazılmış olan Code of Ur-Nammu ve Code of Hammurabi gibi yasalar, cezaların ne kadar sert olabileceğini gösterir.
Ancak, idam cezasının yalnızca tarım aletleri kaybolduğunda değil, diğer büyük suçlarda da uygulandığı bilinmektedir. Bu tür cezaların uygulanmasında, toplumun düzenini sağlamaya yönelik sert bir yaklaşım olduğu anlaşılmaktadır.